Classic Racers Elite PS4

این بررسی Classic Racers Elite می‌توانست زودتر تمام شود، اگر می‌توانستم بازی پلی‌استیشن را که من را به یاد آن می‌اندازد شناسایی کنم. یک ساعت یا بیشتر غواصی در سوراخ خرگوش یوتیوب و تماشای «بهترین بازی‌های رانندگی برای PS1» ناامیدکننده بود، و من در نهایت به تماشای تعقیب و گریز ماشین، فیلم دوربین‌های داشبورد و یوتیوب شورت و خانم‌های کم‌پوش پرداختم. عذرخواهی من.

در آن زمان، شروع با مقایسه PS1 مرتبط به نظر می رسید، اما از نظر عینی، بازی مسابقه ای Vision Reelle و Funbox Media شبیه یک بازی قدیمی پلی استیشن به نظر می رسد و فقط با جلوه های بصری بهتر و یک کنترلر DualSense (اگر روی PS5 بازی می کنید. – این یک عنوان PS4 است). از نظر ذهنی، این بازی مستقل جذابیتی دارد که بازدیدهای تکراری را تشویق می کند.

و این کاملا غیر معمول است. بازی‌های رانندگی یکی از ژانرهای مورد علاقه من هستند، اما تقریباً در همه بازی‌ها، مانند Gran Turismo 7، از هر زمان آزمایشی اختیاری صرف نظر می‌کنم، زیرا اهمیتی به آن‌ها نمی‌دهم، و خیلی ترجیح می‌دهم مسابقه بدهم و قفل وسایل نقلیه جدید را باز کنم. Classic Racers Elite یک بازی آزمایشی است. هیچ ماشین دیگری در پیست وجود ندارد، هیچ وسیله نقلیه روحی برای شکست دادن زمان شما وجود ندارد، و در حالت های بازی، یعنی چند نفره، چیز زیادی وجود ندارد.

برای جانبازان مسابقه PS1 (یا برای کهنه سربازان آمیگا؟ هرکسی XJ220؟)، حال و هوای نوستالژیک، گزینه‌های ساده، هیچ ایرادی در مورد نفخ که در Forza یا Need For Speed دیده می‌شود، و تاکید بر تجربه رانندگی وجود دارد. Classic Racers Elite ادعا نمی کند که یک شبیه ساز واقع گرایانه است، و همچنین وسایل نقلیه دارای مجوز را همانطور که از یک بازی که ماشین های دهه 60 را در بر می گیرد، انتظار نمی رود، فهرست نمی کند.

این بازی دارای یک حالت قهرمانی و اجرای رایگان است، تا زمانی که قفل دوره را از طریق اولی باز کرده باشید، و همین. هر مسابقات قهرمانی شامل تعداد انگشت شماری مسیر است و شما یک زمان اختصاص داده شده برای شکست دارید. هیچ جامی برای اول، دوم یا سوم وجود ندارد. فقط در زمان مجاز تمام کنید و به مسیر بعدی بروید. در صورت تمایل شما، تابلوهای امتیازات آنلاین وجود دارد. در غیر این صورت، هر سطح را بر این اساس هول کنید.

Classic Racers Elite بازیکنان را تشویق می کند که از هر ماشین موجود حداقل یک بار در هر قهرمانی (برای یک دستاورد) استفاده کنند، اما همچنین به این دلیل که هر کدام کمی با قبلی متفاوت است. در ابتدا، من هیچ تفاوتی در ماشین ها ندیدم، بنابراین برای بخش اول فقط با یک مینی کلون گیر کردم، اما با چالش برانگیزتر شدن مسیرها (بر اساس طراحی و/یا محدودیت زمانی)، واضح است که هر کدام ماشین … شخصیت خاص خود را دارد. برای مثال فرد را در نظر بگیرید.

در اینجا هیچ مجوزی وجود ندارد، اما آشکارا واضح است که فرد در بازی در واقع فورد است. پیرلی و میشلین ظاهر می شوند اما با املای متفاوت. مشکلی نیست و فرقی با کیف تقلبی لوئیس ویتون که حمل می کنید نیست. بله، همه ما می دانیم که تقلبی است. به هر حال، مدل‌سازی و مدل‌سازی ماشین برای هر کدام بسیار متفاوت است، و بنابراین، بسیار جالب است.

افراد عجیب و غریبی که دوست دارند مسابقه‌های مسابقه‌ای را به صورت سوم شخص بازی کنند، با نام مستعار کسانی که IRL رانندگی نمی‌کنند، از دیدن این گزینه خوشحال خواهند شد، مانند دوربین کاپوت و نمای داشبورد. از منظر اول شخص، سرعت خوب است، اما پارگی صفحه نمایش وحشتناکی وجود دارد، آنقدر بد که در این بررسی به آن اشاره کردم. در موارد معدودی، مجبور شدم استراحت کنم، زیرا باعث سردرگمی شد و یک بار دیگر خاطرات PS1 و یک قابل حمل 14 اینچی را زنده کردم. تلویزیون یعنی.

در حالی که هر مسیر در Classic Racers Elite نسبتاً کوتاه است، رانندگی با حداقل اشتباه بسیار مهم است. چند بار وجود دارد که سقوط می‌کنید یا از مسیر خارج می‌شوید و باعث خرابی زیادی می‌شود که راه‌اندازی مجدد مکرر است. به پایان رساندن یک مسیر در محدوده زمانی اجباری است، در غیر این صورت نمی‌توانید به مسیر بعدی بروید و همچنین نمی‌توانید قفل اتومبیل‌های F1 را باز کنید. در مقایسه با ماشین‌های استارت، من آنقدر با این ماشین‌ها سرگرم نشدم، زیرا مسیرها برای رانندگی به سبک رالی یا اسلالوم – یکی از حالت‌های متداول در بازی – مناسب‌تر هستند.