Sunday Gold Review

استراحت بزرگ همیشه در گوشه و کنار است. شما برای آخرین بار می روید، آخرین بازی خود را انجام می دهید، امتیاز بزرگی کسب می کنید، به نتیجه می رسید. چه یک بازی ویدیویی باشد و چه زندگی واقعی، اینها دروغ هایی هستند که به خود می گوییم تا از ضرر و ناامیدی ناشی از تصمیمات ضعیف خود بکاهیم – شرط بزرگ بعدی همه چیز را حل می کند.

در ساندی گلد، فرانک خود را متقاعد کرده است که شکست بزرگ درست در اطراف است. فرانک که در لندن آینده وحشیانه به سرعت در حال فروپاشی است، تنها یکی از بسیاری از افراد است که شانس خود را از دست داده اند و توسط ظلم الیگارشی های شرکتی، قیمت های خارج از کنترل اجاره، و تورم خشونت آمیز ویران شده اند. شهری غریب و آشنا، که ممکن است زمانی یک پناهگاه شلوغ بوده باشد، اما اکنون درهم شکسته‌ای از باران، خون و بدن است. فرانک فقط باید یک بار دیگر به سمت خود بیفتد تا با حقیقت روبرو شود: اوضاع بهتر نخواهد شد. و آن وقت است که فرصت به دست می آید.

دارندگان و نداشتن ها
ساندی گلد فرانک، شریک زندگی‌اش سالی و گاوین ناشناس سابق شرکتی را گرد هم می‌آورد تا در دزدی نهایی موفق شوند که به قلب یکی از شرورترین میلیاردرهای شهر ضربه می‌زند. همانطور که آنها برج تجاری کنی هوگان را طی می کنند و با اسلحه های اجیر شده، شرورها و متحدان سابق پا به پا می شوند، فرانک و شرکت متوجه می شوند که شغل نهایی آنها ممکن است واقعاً همین باشد. خطرناک، غرق در خون و تیره و تار، کار آنطور که به نظر می رسد نیست و هیچ یک از افراد درگیر هم نیستند.

ساندی گلد با ترکیب عناصر RPG، مبارزات نوبتی، پازل های ماجراجویی نقطه و کلیک، و استعداد رمان بصری، ترکیبی جذاب از تم و اکشن است. ساندی گلد همانند دیسکو الیزیوم سبک شور و شوری دارد، و مانند آن کار بزرگ، ساندی گلد با محیط‌های تلخ، زبان ناپسند، مضامین انسان‌گرا و شخصیت‌های ژولیده غریبه نیست. در حالی که ممکن است خود را مانند بلید رانر داشته باشد، الهامات زیادی از مجموعه ایده های گسترده ای از فیلم های سایبرپانک، پلیسی نوآر و فیلم های کلاسیک دزدی وجود دارد.

حلقه گیم پلی به خودی خود نسبتاً اعتیاد آور است – هم اقدامات رزمی و هم اقدامات اکتشافی توسط AP به اشتراک گذاشته می شود که فقط در پایان یک نوبت می تواند دوباره پر شود. پایان دادن به نوبت شما بر روی نقشه، احتمال اینکه دشمنان شما را پیدا کنند و نبردی رخ دهد، افزایش می یابد. پایان دادن به نوبت شما در نبرد، AP را بازیابی می کند و محافظی ایجاد می کند که آسیب را کاهش می دهد. مبارزات نوبتی واقعی نسبتاً ساده است، با ترکیبی معمولی از علاقه‌مندان، دباف‌ها، درمان‌ها و حملات ویژه.

یکی از کلیدهای کار، سیستم خونسردی است – کاراکترهایی که اضطراب زیادی از وحشت اطراف خود دارند، کار کردن در نبرد دشوارتر خواهد بود. اگر شخصیتی یک جسد مرده را ببیند، یا یک نقطه داستانی ناگهانی عزم او را آزمایش کند، خونسردی پایین می‌آید. هنگامی که این آمار بیش از حد کاهش یابد، شخصیت ها در نبرد رنج می برند، زمان کمتری برای انتخاب دارند یا کنترل آنها دشوارتر است. در حالی که آرامش را می توان با آیتم ها یا توانایی ها بازیابی کرد، این چیزی است که همیشه باید در کنار AP قابل استفاده باقی مانده در نظر گرفته شود.

کاراکترها را می توان از طریق یک برگه رزمی که یادآور کرایه استاندارد TTRPG است، با ترکیبی از اقدامات جنگی و میدانی ارتقا داد که می تواند میزان AP را که هزینه می کنید یا میزان آسیبی که ممکن است یک حمله خاص ایجاد کند را کاهش دهد. شخصیت‌ها همچنین دارای ویژگی‌های منحصربه‌فردی در میدان هستند که از طریق مینی‌بازی‌ها حل می‌شوند، که انحرافات خلاقانه‌ای از کاوش نقطه و کلیک و حفره‌کردن اسناد تحقیقی است. این چرخه هرگز قدیمی نمی شود و هر فصل به اندازه کافی روایت را تغییر می دهد تا بازیکن همیشه حدس بزند.

کمی از همه چیز
این ترکیب منحصر به فرد از اقدامات میدانی مبتنی بر منطقه و ترفندهای رزمی که توسط AP اداره می شود، سبکی است که من شخصاً از زمان عنوان GBA Riviera: The Promised Land ندیده ام. این ترکیب رضایت‌بخشی از مضامین و ایده‌ها است و ساندی گلد هرگز از استقبال خود نمی‌گذرد. برای کسانی که عاشق Disco Elysium بودند اما استعداد مبارزات سنتی را از دست دادند یا کسانی که مشتاق ورود فونیکس رایت با کمی گوشت بیشتر روی استخوان‌های آن هستند، Sunday Gold یک انتخاب عالی است. آرام و خوش آهنگ است، و تصاویر مهیج و زبان بی‌نهایت در برابر ژانر RPG که به طور فزاینده‌ای مملو از داستان‌ها و شخصیت‌هایی است که در یک رمان بزرگسالان جوان مناسب‌تر است، راضی‌کننده است. در حالی که فرانک، سالی و گاوین در ابتدا با نوار هدف مشترکشان کنار هم نگه داشته می شوند، پیوند بین آنها از طریق خونریزی و فداکاری افزایش می یابد. هیچ چیز به اندازه تبدیل شدن تبهکاران طبقه کارگر به قهرمانان بی‌میل رضایت‌بخش نیست، و بازی سرشار از جزئیات جهان‌ساز است که آنقدرها غلیظ یا خفه‌کننده نیست.

ساندی گلد با استعداد بصری کتاب های مصور، خشونت شدید و داستان تلخش، گاهی شبیه شهر گناه: بازی ویدیویی است. این چیز خوبی است، و مطمئناً برای هر کسی که به دنبال یک بازی RPG آخر هفته بدون کرک یا پرکننده جستجوهای بی‌پایان یا جهان‌های خالی است، خارش ایجاد می‌کند. تعادل تماشای AP شما، حفظ آرامش شخصیت و جستجوی سرنخ دقیق بعدی در سطوح خرد و کلان رضایت بخش است، و Sunday Gold دارای سبک هنری است که با ژانرهای متقابل خاص خود احساس خوبی در خانه دارد. سفت، بالغ و متمرکز، ساندی گلد انگشتان پای خود را در گودال‌های متعدد فرو می‌برد و دستانش را به بهترین شکل ممکن آغشته به خون می‌کند.